mierenzuur en houtsnippers

Zondag 30 november
Vandaag zijn we al om 11 uur op het park met Marcia, Kees en Wim. Kees heeft bierviltjes een dag in het mierenzuur gelegd en vandaag gaan we ze op de latjes van onze bijenkasten plaatsen. De daken gaan van de kast en onder de dekplank schuiven we met een tang een bierviltje met het gevaarlijke mierenzuur.  Zeer bijtend zuur, wat je niet op je handen moet krijgen, want het brandt door je nagels heen. Het is ijskoud, dus we moeten snel werken.  In sommige kasten zitten de bijen hoog in de kast, maar de meesten laten zich niet zien en als we ze zien bewegen ze langzaam. Het is koud!

 

 

 

 

 

Als deze klus geklaard is, beginnen Kees en ik aan de enorme berg houtsnippers, die er overgebleven is van de 30 meter hoge boom, die gerooid is door de gemeente op de hoek van de weg aan ons park. Deze berg houtsnippers is heel waardevol voor ons park en voor onze nieuwe plek. Het is een prachtige natuurlijke laag als ondergrond en voorlopig komt er even geen onkruid doorheen.
Met twee kruiwagens en grote scheppen kruien we een paar kubieke meters van de berg naar onze plek en leggen ook nog een klein heuveltje aan als voorraad. Pas als we onze laatste vracht hebben uitgestrooid, begint het een beetje te regenen: net op tijd. Door het intensieve werk, zijn we weer goed warm geworden.

Werkzaterdag op het bijenpark

Zaterdag 15 november is het weer werkzaterdag. Marcia en ik gaan misschien naar de plek van Kees en Richard en Carina verhuizen. Onze huidige plek krijgt weinig zon en het is er te vochtig, waardoor onze kasten ook binnen te nat worden. Om dit mogelijk te maken, moeten we de nieuwe plek uitbreiden voor het aantal kasten.
Helaas houden we het niet droog tijdens de werkzaamheden, maar we kunnen toch doen wat we willen: we verplaatsen 3 bomen en planten die weer elders op het park. We snoeien en verplaatsen ook een aantal struiken en creëren daarmee een heerlijk ruime werkplek, waar we straks meerdere kasten kunnen plaatsen. De bijen vliegen nog steeds, dus we zullen moeten wachten met het verplaatsen van onze kasten naar onze nieuwe tafel.

Noodvoer

Op het bijenpraatje van dinsdag 4 november horen we nogmaals hoe bijzonder dit seizoen verloopt: het is november en we hebben dagen van bijna 20 graden gehad! Het is nog zo zacht, dat de bijen blijven vliegen en broed aan blijven maken, de vrees is dat ze een deel van hun wintervoer weer in het broed steken. Bij ons zijn de voerbakken al weg, maar bij wie ze nog staan wordt er geen voer meer opgenomen.
Hoe kunnen we voorkomen dat de bijen in het voorjaar de winter zijn doorgekomen, maar alsnog de hongerdood sterven, omdat het voer op is! Ton heeft al eerder verteld dat hij zijn bijen suikerbrood geeft. Apifonda is een soort borstplaat, niet vloeibaar, maar kneedbaar suiker. Je biedt dit aan boven het voergat van de dekplaat, onder het dak.
Besloten wordt dat we dit gaan proberen. De volgende dag haal ik bij de Werkbij 10 dozen Apifonda voor de kasten van Marcia, Kees en mij en de rest voor de leden van de vereniging en hiermee hopen we de bijen de winter door te slepen.