Donderdag 26 juni
Om 12.50u krijg ik weer een telefoontje van René. Dit keer zit er een zwerm op een bankje achter de Hoofdvaartkerk, heb ik tijd? Ik laat alles uit mijn handen vallen en kom er direct aan. Gelukkig is René er nog en kan mij wijzen waar ik moet zijn. Ik trek mijn pak aan, er staat een groepje mensen te kijken. Als ik naar de zwerm kijk, zie ik direct het lange lijf van de bijna oranje koningin: dit zijn mooie bijen! Als ik mijn telefoon pak om haar te fotograferen, duikt ze al weer tussen haar volk en is verdwenen. Maar ik heb haar gezien en weet waar ze ongeveer zit. Heel voorzichtig schuif ik met een kartonnetje de kluwen bijen, stukje bij beetje in de kieps. Rustig, zoals ik het Ferry heb zie doen, laat ik de bijen in de kieps vallen. Als het bankje vrijwel leeg is, doe ik het gaas op de kieps en draai hem voorzichtig om. Een flesje van één van de omstanders komt onder te kieps te liggen, zodat de rest van de bijen zich nog bij de koningin kan voegen.


Na een kwartiertje zitten er toch nog aardig wat bijen op de bank en vliegen ze ook nog rond. De waterspuit komt er aan te pas om toch zo veel mogelijk bijen binnen te krijgen. De laatsten moet ik helaas achter laten, als ik het gaas om de kieps vastknoop en ze mee neem in de auto.
Ik overleg telefonisch met Ton en we spreken af dat ik de bijen weer op een koel plekje in de schuur zet. Morgen gaan we ze samen in een 6 ramertje doen. Vorige keer was ik blij dat Ton er was en we uiteindelijk de zwerm in 2x toch in de kast hadden! Ik wil dit mooie volk niet kwijtraken.
Om 17.45u ben ik weer met Marcia op het park om naar de dop bij de kasten van Wim bij het vijvertje te kijken. De dop is open, de koningin is dus uitgekomen, nu is het wachten op de bruidsvlucht en nieuw broed.
Marcia heeft woensdag al alle voerbakjes gecontroleerd en gezien dat bij de Buckfast de bijen in de voerbak door bouwen op het oude wasmateriaal dat we ze hebben gegeven. Net als we ze een andere voerbak willen geven, krijg ik een belletje op de zwermtelefoon. Elja uit Haarlem meldt een zwerm bij de buren van de Landleeuw in Hoofddorp, die op vakantie zijn. Ze zitten op het balkon, onder de dakgoot, maar het is benaderbaar. Marcia en ik halen de 2e kieps uit het gebouw en bij gebrek aan een mooi stuk gaas, nemen we een geruit katoenen kleedje mee.
Bij de Landleeuw zien we vanuit de tuin een enorme zwerm bijen hangen, net onder de dakgoot. Ze zitten deels al onder de dakpannen. Het is goed dat we er vroeg bij zijn, voordat ze helemaal onder de pannen verdwijnen of een spouw induiken. We sluiten alle deuren goed zodat de bijen buiten blijven en gaan het balkon op. Terwijl ik de kieps boven mijn hoofd houdt, schept Marcia, die net een stuk langer is dan ik, heel rustig de enorme kluit bijen de kieps in. Iedere keer voel ik een flink gewicht aan bijen in de korf vallen. Ze moet diep scheppen om alle bijen, ook onder de pannen vandaan te halen. Er blijven ook hier nog een aantal bijen zitten en er vliegen er ook nog heel wat rond.
We dekken de kieps af en draaien ‘m voorzichtig om. Met een stuks haardhout zorgen we dat de kieps open blijft voor de volgelingen van de koningin. Die hebben we zeker geschept, want ze blijven keurig in de mand!
Na een kwartiertje wachten sluiten we de kieps af met het doek en tape zodat de bijen niet ontsnappen. Thuis zal ik nog gaten prikken in het katoen, om er voor te zorgen dat ze vannacht voldoende lucht krijgen. De bewoners zijn blij dat we ze zo snel en goed hebben kunnen helpen. Twee vrouwelijke imkers, ze vinden het erg leuk en vragen ons wat ze moeten betalen. Wij leggen uit dat we de bijen graag mee nemen en dat niets kost. Ze willen ons toch graag bedanken en geven ons wat voor de Vereniging.
Thuis prik ik met een vork een heleboel gaatjes in het doek en ’s avond om 22.30u controleer ik nog even of er nog leven is in de kieps en er wordt volop gezoemd als ik tegen de korf tik!
Vind ik leuk:
Like Laden...